Hoe is het nu met?

Het is alweer een tijd geleden dat ik heb geschreven. De weken vliegen voorbij. Ik ben alweer 6 weken terug op Tortola. En een nieuw avontuur. Samen wonen met Marc. Hij had erg zijn best gedaan om het huis op te ruimen. Had zelfs placemats gekocht en kledinghangers. De eerste week was voor ons beide wennen. Vooral voor hem omdat ik elke dag iets veranderd had in huis. De mand voor de schone handdoeken was ineens de mand voor de vuile handdoeken. En de schone handoeken waren mooi opgevouwen op een plank. Het opvouwen vindt Marc nog steeds lastig. En ineens stond op zijn plank in de badkamer ook mijn spullen. Schoenen werden ook verplaats en de keuken gereorganiseerd. Ook moesten er nieuwe spullen voor de keuken gekocht worden. Nieuwe bekers, snijplank, slakom en een goed snijmes. Maar alles wat ik veranderd had vond hij prima en was er zelfs blij mee omdat het toch ook wel handiger was. We moeten vaak wel erg om elkaar lachen. Ik merk dat we beiden gewend zijn om alleen te zijn. We doen beiden ons eigen ding zoals we het gewend zijn. En dan zitten we elkaar nog wel is in de weg omdat we het op onze eigen manier willen doen. Maar irritatie of ruzie hebben we nog niet gehad. We zijn beiden toch wel flexibel genoeg gelukkig.
En met koken zijn we samen een goed team. We eten heerlijk!
Hij staat er wel van versteld dat ik zoveel eet en altijd trek heb. De boodschappen rekening is verdriedubbeld zegt hij. Hahaha!
Nu betaal ik gelukkig ook mee aan het eten dus hoef ik mij niet helemaal schuldig te voelen. 
En ja, nu begin ik wel te merken dat mijn kleding strakker zit. Eerst gaf ik nog de schuld aan de wasserette waar mijn kleding op Saba is gewassen. Maar wat bleek toen ik op de weegschaal ging staan. Ik ben zeker 4 kilo aangekomen. Nu kan ik het gelukkig wel hebben maar ik heb geen zin om nieuwe kleding te kopen? Marc heeft mij een sportabbonement gegeven en een sportoutfit. Kan ik met hem mee naar de fitness. Dat doe ik 2 a 3 keer in de week. En de eerste keren waren echt afzien want ik heb zeker 3 jaar geen sport gedaan. Maar het voelt super. Ben er alleen nog niks van afgevallen. 

Nu ik hier weer terug ben  is het geen vakantie meer. Ik woon hier. Ik ga niet elke dag meer naar het strand. Er moeten ook weer huishoudelijke dingen gebeuren. En die doe ik voornamelijk omdat Marc moet werken en ik toch niet zoveel te doen heb. Doordeweeks gaat 6 uur de wekker. En ik haat 6 uur. Het is niks voor mij om zo vroeg op te staan. Ik blijf dan meestal nog 20 minuten liggen om vervolgens als een zombie met Marc mee te gaan naar Road Town. Hij stapt dan uit bij het kantoor en kan ik weer terug rijden naar huis. En vaak ga ik dan nog even 2 uurtjes slapen. Als ik niet met hem meerij heb ik geen auto en zit ik vast in huis. Dat was de eerste 2 weken vaak het geval omdat de auto steeds naar de garage moest. Dat is voor een paar dagen niet erg maar dan slaat de verveling wel snel toe. Maar gelukkig heb ik nog een broer in de buurt die mij dan zo nu en dan nog ophaalt. 

De wegen zijn ondertussen opnieuw geasfalteerd. De wegen zijn weer normaal te berijden. Maar voor hoe lang? Het asfalt is er gewoon overheen gedaan. Zonder de ondergrond te bewerken. Echt, ze zijn hier heel slim. Als er hevige regenbuien zijn komt er vocht onder asfalt met tot gevolg dat er al een stuk is weggeregend. Echt het ribbelt gewoon op en schuift weg. Wat ook weer gevaarlijk is.

Wat ik overdag doe verschilt per dag. Ligt ook aan het weer. Het regent nu wat meer. Maar het is hier nu al weken heel erg warm. Vooral in huis aan het eind van de dag als de zon naar binnen schijnt. Gelukkig hebben we twee waaiers in de huiskamer. Dat maakt het dragelijk. 
Over het algemeen heb ik het doordeweeks druk met Marc. Soms lijkt het wel of ik een kind heb. s' Morgens  wegbrengen en in de middag weer ophalen. De tijd kan nog wel is verschillen. Meestal 4 uur of half 5 maar kan ook zijn dat ik er om 3 uur moet zijn. Gelukkig blijft hij tussen de middag over dan heb ik de tijd voor mezelf. :-)
Kan ik boodschappen doen, naar de sportschool, strand of zwembad.
En sinds kort leert Marc mij drummen. En dat vergt veel oefenening. Ik ben nog bij de basisslag. Het klinkt nog nergens naar maar wel leuk om te doen. 

Marc kan zelf erg goed drummen. Speelt hier 2 avonden in de week in een band. Hij weet ook alles op het gebied van muziek. Vooral  rock is zijn passie. Hij is echt een muzieknerd. Ik luister nu naar totaal andere muziek. En ondertussen helemaal fan geworden van Joe Bonamassa. Echt super geweldig. 

Ik heb het hier naar mijn zin. Marc en  ik groeien steeds meer naar elkaar toe. En ja, dan kom je voor een keuze te staan. Ga ik hier wonen? En die keuze neigt nu meer naar Tortola dan naar Nederland. Ik heb ondertussen een engelse CV gemaakt en probeer hier een baantje te vinden. Want als ik terug kom moet ik zeker wel wat te doen hebben. Want anders hou je het hier niet vol met niks doen. Als je niet werkt is je wereldje  kleiner. En dat merk ik nu wel. Ik mis hier nu wel mijn vriendinnen. 
En ik heb ook ervaren wat afstand doet. Ik heb het even niet makkelijk gehad toen mijn moeder weer in het ziekenhuis lag. Wat best wel ernstig was. Gelukkig gaat het weer prima met haar maar als je alles op afstand moet volgen en ze willen je niet ongerust maken wil je wel dat je weer even in Nederland bent. 

Over twee weken gaat de terugreis beginnen. 27 juli ga ik eerst 4 dagen naar Engeland. Vrienden van Marc ontmoeten. En dan 1 augustus kom ik naar Nederland. Waar ik ook weer naar uitkijk om iedereen weer te zien.
Marc komt 4 dagen mee naar Nederland. Daarna gaat hij weer terug naar Tortola. Dan zien we elkaar weer in september in Las Vegas. Een vriend van hem gaat trouwen. Daar blijven wij een week. En dan moet ik hem twee maanden missen. De bedoeling is dat ik eind november weer naar Tortola ga.
In de tussentijd hoop ik iedereen in nederland weer te zien. 
Al met al kan ik terug kijken op 4 super maanden waar een hoop in is gebeurd. Ik  kan zeggen dat het totaal anders is uitgepakt dan ik van te voren had kunnen bedenken. Maar alleen maar ten goede. En ik had niks willen missen. Ook het avontuur op Saba niet. 
Voor nu ga ik hier nog even genieten en hier morgen mijn verjaardag vieren.

Groetjes van mij!

P.s bij mijn vorige verslag staan nu ook foto's van Saba.