Nog twee weken te gaan.

Ik doe mijn best om het hier nog 2 weken naar mijn zin te hebben. Ik begin om 12 uur. Dan begint de lunch. Bernt of Dana is dan aanwezig om te koken. Maar als er geen toeristen komen is er heel snel niks te doen. Echt er komt dan ook geen kip. Van Dana mag ik overdag de generator niet starten dus kan ook geen leuk muziekje op zetten.
Bernt daarentegen is een stuk makkelijker. Er is dus anders geen elektriciteit. Ja, ik zit echt in de bush,bush.  Het is hier echt stil en ik kan niet tegen de lange stiltes. Vaak zit ik een aantal uur alleen. Dan ga ik maar een puzzeltje maken of een boek lezen. Maar goed ik moet tot half 3 blijven. Dan heb ik anderhalf uur pauze en moet ik om 4 uur weer beginnen. Dan moet ik kruiden en bloemetjes  plukken voor de opmaak van de borden.
En sla plukken. En dat is echt rotwerk kan ik je zeggen. Je kan niet een kropje sla van de tuin snijden. Nee je moet een blaadje van het ene kropje pakken en een blaadje van een ander kropje. En ook nog is verschillende soorten. Er is geen albert heijn helaas dat je het gemengd kan kopen. Om 6 uur alle lampjes aansteken. Het zijn 40 olielampjes. En dan begint het diner. Dus bedienen , helpen met de borden opmaken en afwassen en schoonmaken. Het kan zijn dat het 9 uur wordt maar ook later. De mensen die komen zijn erg leuk en gezellig. Dat doet mij dan wel weer goed. Het zijn veel nederlander, amerikanen en fransen. En fransen die engels praten zijn echt lastig te verstaan. Ik moet soms wel drie keer vragen wat ze willen.  Als iedereen weg is  kan ik ook pas eten. Daarna heb je echt geen zin om nog wat te doen. Meestal lig ik rond half 11 wel te slapen. Dat is vroeger dan in nederland. 
Omdat ik veel in de lodge ben ga ik vaak zodra het kan naar beneden lopen voor internet. Maar de weg naar beneden en weer naar boven vervloek ik.
Het is een hele lange trap. En doordat het geregend heeft erg glad. Ik moet echt voorzichtig zijn. Het zijn hoge treden en lopen ook schuin af. Wat het zwaarder maakt. Naar beneden doe ik er ruim 10 minuten over. Naar boven langer. Minstens 20 minuten. En ik heb hem nu vaak gelopen. Elke keer kom je bezweet boven. Maar gister had ik voor het eerst het gevoel van 'He! Ik ben er al'! Dat was echt voor het eerst dus wie weet zijn de trap en ik nu vriendjes geworden. En ga ik straks de trap nog missen. Voor een kwartiertje internet ga ik niet naar beneden. Soms ga ik een dag niet. Heb ik niet genoeg tijd. En soms is de verbinding zo slecht dat je er voor niks bent. Maar het is ook een restuarant dus meestal eet ik daar nog wat voordat ik weer naar boven ga. En daar kom ik ook nog wel wat bekende tegen. Maar druk is het er niet. De enige uitspatting is toch echt alleen op vrijdag avond de Sabaoke avond.

Maandag is mijn vrije dag. Kon ik eindelijk hiken. Vorige week kon dat niet vanwege mijn rug. Nu ik in een andere lodge zit en een beter matras hebt gaat dat gelukkig weer goed. Ik ging gister De Sandy Cruz trail hiken. Ik heb wel even vermeld aan Bernt dat ik de trail ging doen aangezien ik alleen ging en je op die kant van het eiland geen bereik heb met je telefoon.  Eerst gelift naar het begin punt. Maar het laatste stuk rijden geen auto's dus moest ik toch nog een stukje lopen. Het was een prachtige route door het regenwoud en mooie uitzichten. Door de regen waren de stenen erg glad. En het is geen vlak pad. Veel omhoog klimmen op de stenen en ook naar beneden. Af en toe glipte ik weg maar gelukkig niet gevallen. En ik ben geen mens tegen gekomen op de trail. Dus gelukkig dat er niks gebeurd was anders had ik ik echt een probleem gehad. Ik heb er 3 uur over gedaan. Het was prachtig en ook nog een slang gezien. En hele aparte grote zwarte motten. Als ze fladderen lijken het net vleermuizen. En hele mooie bloemen. Vooral de Heliconias zijn prachtig. Terug in de lodge was ik echt totaal nat van het zweet en bekaf. Onder de douche stap je hier niet zomaar want die is echt koud. Alleen als de zon schijnt heb je warm water. De zon scheen net niet fel genoeg dus eerst warm water halen in de keuken van het restaurant. Doordat ik ben verhuisd naar een andere lodge heb ik zelf geen keukentje meer om water te koken. Maar dan geniet je wel van je warme douche. 

Deze week schijnt het ook rustig te zijn. Hoorde vanmorgen dat er vorige week en deze week heel weinig toeristen komen. Dus ook geen hikers die voor lunch komen. Dat wordt een rustig weekje. Alleen morgen is het druk voor diner. Dan wordt er een slideshow gegeven over het eiland en dat zit altijd erg vol. Nu kan ik 3 tafels wel makkelijk aan in mijn eentje maar 9 tafels zal wat worden. Hahaha! Ik ga mijn best doen. De cocktails gaan trouwens aardig goed. Zo had ik vorige week mijn eerst pinacolada gemaakt en ik kreeg een compliment want ze hadden nog nooit zo'n lekkere gehad. Ik keek ze echt heel verbaasd aan van menen jullie dit echt. Maar ze waren echt serieus. Ik moest er wel erg om lachen.

Waar ik echt naar uitkijk is vrijdag. Dan ga ik een weekend naar St. Maarten. Samen met Marc. Kunnen we elkaar eindelijk weer zien. En heerlijk om daar even weer in de bewoonde wereld te zijn en lekker lang kunnen douchen.

Gister wel even geschrokken. Mijn vader belde met het nieuws dat mijn moeder in het ziekenhuis ligt. Weer last van hartritmestoornis. Ze ligt er al een week en ze wilde mij niet onnodig ongerust maken. Natuurlijk schrik je toch en wil je dat je even in nederland kon zijn. Maar het gaat goed met haar. Ze moest ter observatie blijven omdat dit al de tiende keer was en hebben ze nu besloten om een pacemaker te plaatsen. Dat moet nu het probleem echt verhelpen.
Hopelijk krijg ik snel bericht dat de ingreep goed is gegaan.

Het is echt leuk om jullie reacties te lezen. Dat is altijd wel een beloning als ik goed internet heb om berichtjes te lezen.
Nu maar weer omhoog de trap op. Ik kijk er nu al naar uit. :-)
Iedereen de groeten van mij!!