Wennen

Hoe gaat het nu na een aantal dagen hier te zijn. Nou, het is echt wennen. De eerste dagen waren zwaar. De overgang van Tortola naar hier is groot. Maar ik begin mijn draai te vinden.
Eergister moest ik gelijk zonder ervaring mensen bedienen. Dat was wel even slikken. Ik weet nog lang niet alles te vinden. Gelukkig werden er geen cocktails besteld. Ik voelde mij echt onhandig. Maar ik had het overleeft. Gister weer lunch gedraaid. En nu was het echt super druk. Oeps. Maar ik voelde mij al wat zekerder en de mensen waren allemaal zo leuk. En ze zijn vrolijk dus dat werkt heel prettig. Er komen hier heel veel nederlanders. Dan heb je leuke praatjes.
Gisteravond ook diner meegedraaid. Dan sta je normaal ook alleen in het restaurant. Mmm, dat vindt ik nogal wat. Dat is toch een stuk bedrijviger. Naast het bedienen moet je ook helpen de borden op te maken. Met een komkommertje, peterselietje, citroengrasjes, bloemetje enz. En ook mooie rijstbaaltjes. De kruiden moet je zelf in de middag plukken. Ze hebben een eigen kruidentuin. En ook sla word zelf verbouwd.
En ja dan nog de afwas. Er is geen afwasmachine. Maar tussen de bedrijven door kan je dat wel voor een groot gedeelte wegwerken.

Langzamerhand begin ik hier ook mensen te kennen. Er zijn toch best veel nederlanders hier. Denk je eerst dat ze engels zijn blijkt later dat het gewoon nederlanders zijn. Van de week ben ik een avond met Bernt meegeweest. Bernt is de eigenaar. Zit je ineens met alleen maar mannen in de kroeg. En wat blijkt allemaal vrijgezel. Niet alle mannen hier natuurkijk maar wel die op dat moment aan de bar zaten. Dan voel jeje wel even bekeken. Maar ik had ze al snel duidelijk gemaakt dat ik geen interesse had. Nu moet ik iemand wel heel erg leuk gaan vinden. Het is niet makkelijk om Marc nu te gaan overtreffen. Dan moeten ze heel wat meer in huis hebben. Want ja, die mis ik nu best wel. Gelukkig kunnen we bellen. Dat scheelt.

In mijn vrijetijd heb ik voornamelijk in Scouts gezeten om te kunnen internetten. Dat gaat opzich best goed. Alleen het lukt mij nog steeds niet om foto's door te sturen of op mijn weblog te plaatsen. Dat is echt heel erg jammer want het ziet er hier echt prachtig uit. Vanmorgen voor het eerst een korte trail gewandeld met echt een prachtig uitzicht. Stapte ik bijna nog op een slang. Dat scheelde niet veel. En gespierde kuiten krijg je hier zeker want het zijn absoluut geen vlakke paden. De natuur is hier echt heel mooi. Mooie bloemen en veel vogels. En natuurlijk enorm veel hagedisjes. Ik heb er een in mijn lodge ziiten die zijn staart kwijt is. Die zit al 2 dagen in het raamvenster. Misschien wacht hij wel totdat zijn staart is aangegroeid voordat hij verder gaat. Haha!

Dus ik begin hier een beetje te wennen. Zelfs smorgens water koken voor mijn douchzak wen ik al aan. En het is wel primitief maar ik geniet toch van het beetje warm water dat ik heb.

Nu breekt het weekend aan. Ik ben benieuwd hoe druk de weekenden hier zijn.

Daar vertel ik de volgende wel over.

Groeten!!